Djordjević Zoran - pevač (slušaj AUDIO zapis)

Djordjević Zoran - pevač (slušaj AUDIO zapis)

Zoran Đorđević (Palir), rođen 08.05.1955. godine u Žarkovu, od oca Milorada (Palira) i majke Zagorke (Goce) Đorđević, devojačko Janković.

Još od malih nogu, pored raznih interesovanja: fudbala, golubarstva, raznih vidova umetnosti, prve simpatije pripadaju muzici, dok pravu i jaku ljubav osvaja harmonika i narodna muzika toga doba, a kasnije i solo pevanje.

Po završetku drugog razreda Osnovne Škole, od oca dobija dugo očekivani instrument, harmoniku. Tada počinje sa pohađanjem niže muzičke škole, pored koje je imao vrsne privatne profesore poput Milana Vuleta Orlovića, Dragana Vasovića, kasnije Budimira Buce Jovanovića, jednog od naših najboljih harmonikaša, kompozitora, aranžera...

Dok su se njegovi vršnjaci igrali, on sa 12-13 godina počinje da nastupa na raznim slavljima i veseljima, nakon čega postaje saradnik Kulturno Umetničkog Društva Aca Joksimović, Žarkovo.

Po završetku Srednje Mašinske Škole već je postao pravi muzičar, spreman za sve poduhvate i otvaranje vrata solo pevanju, kojem se kasnije posvetio više nego harmonici. Gen za pevanje nasledio je od svoje majke. Pored toga što je bila požrtvovana majka, dobra supruga, najbolja baka, bila je i vrsni pevač, sa glasom izvanrednog kvaliteta koji se gotovo mogao meriti sa glasovnim sposobnostima Nade Mamule i Zehre Devović. U to vreme niko nije prepoznao njene pevačke kvalitete, a kada je Zoran već stasao i dostigao sposobnost davanja kritika, već je bila starija žena. Stoga u srcu ostaje velika žal što nigde nije zabeleženo takvo pevanje.

Vođen tim genom, od ''seljačkog muzikanta'' prerastao je u ozbiljnog, veoma traženog muzičara. Saradnja sa mesnim muzičarima kao što su Rajko Tomić, Vule Orlović, Nega Čedić, Angel Dimov, Šumac, Brole, Milanče Radosavljević, Čeda Devetka Spasenović, Mića Piromanac... se širi i sa ostalim narodnim muzičarima poput Buce Jovanovića, Tomice Miljića, Dragana Stojkovića Bosanca, Baneta Vasića, Zorana Vlajića, Dobrice Vasića, Momčila Stanojevića, Ratka Jovanovića, Bore Dugića, Raše Pavlovića, Radeta Petrovića, Šikice, Timeta Petrova, Dobrivoja Ivankovića, Vide Pavlović, Azemine Grbić, Džemidžić Hane, Lepe Liukić, Slađe i Zokija Milikić, Milana Joksimovića, Miše Markovića, Ere Ojdanića, Zorana Kalezića, Nade Topčagić, Goce Stojičević, Maje Marijane, Džeja, Viki Miljković, Bekija... Tu je i životna saradnja, kao i poslovna, sa rođenim bratom Bobanom Đorđevićem Teom, vrsnim virtuozom na gitari, sada gitaristom narodnog muzičkog ansambla RTS-a.

Tako je došlo i do snimanja prve ploče 1982. godine, pojavljivanja na Hit Paradi '82. održanoj u Domu Sindikata, a kasnije i u preko 20 gradova tadašnje Jugoslavije. Pojaviti se na sceni sa velikanima poput Cuneta Gojkovića, Dragana Tozovca, Tome Zdravkovića, Nedeljka Bilkića, Zorice Brunclik, Vere Matović, Snežane Đurišić, Vesne Zmijanac, Marinka Rokvića i dvadesetak tada najboljih muzičara u PGP-u, bilo je neopisivo zadovoljstvo ali i iskustvo. Debitanti na toj Hit Paradi, pored Zorana, bili su Tamburica 5, Lepa Brena, Ljuba Lukić, Radiša Urošević i Rade Jorović.

Saradnici na ploči: Time Petrov, Doca Ivanković, Mića Đorđević(urednik PGP-a), Tomica Miljić, Dragan Bosanac, Boki Milošević, Kitić i ostali.

Zoranovo prvo pojavljivanje na estradnoj sceni ostavilo je dobar utisak, te je još bolje učvrstio svoje pozicije u svetu narodne muzike, a u funkciji naroda, slušalaca.

Sve je dobro teklo, poštovao se kodeks narodne muzike, sve do devedeset i neke godine kada je počela jedna loša epoha po narod Srbije, a samim tim dolazi i do kraha tadašnje narodne muzike, koja početkom 21. veka doživljava totalni defekt.

U ratnom vihoru 1995. godine, snimio je L.P. ploču, primerenu za to vreme, narodnjačku sa malim primesama novog zvuka. Međutim, teška vremena, produkcija i organizacija nisu bile na zadovoljavajućem nivou, pa stoga kao ekskluzivac PGP-a RTB-a sa potpisanim ugovorom na 10 godina, Zoran ne dobija prostora u rođenoj izdavačkoj kući. Prepušta se neadekvatnim i nekompetentnim produkcijama i tada skoro sve pada u vodu, a on se i dalje bori i posvećeno brani narodnu muziku, zbog koje je mnoge stvari u životu žrtvovao i propustio, ali na žalost, njegove bitke kao da nemaju smisao jer narodna muzika postaje sasvim nešto drugo. Došli su novi ljudi, pevači-muzičari, kompozitori, koji su upropastili stogodišnje stvaralaštvo (čast izuzecima).

Ostavio je, međutim, svoj mali pečat u svemu tome, a veliki stvarajući porodicu: ima suprugu Vesnu, sina Darka (koji se bavio fudbalom igrajući za Rad, Čukarički, Žarkovo...) i ćerku Jelenu (veliki kreativac i humanitarac, sada apsolvent na Defektološkom fakultetu), koji su bili njegova velika podrška u svakom trenutku posvećenom muzici i ostalim momentima života.

Ovde su navedeni naslovi pesama koje je Zoran Djordjević snimio za Produkciju ploča Radio televizije Beograd.

1. - Kada sretnem lepu ženu
2. - Ne daj se jedina,ne daj
3. - Ostaceš i ti jednom sama
4. - Pričaj mi majko
5. - Samo ti bi bila izuzetak.
6. - Svaki mesec bio je maj
7. - Ti si senka prošlosti moje
8. - Zbog tebe
9. - Živi u gradu